«Τα σκολειά … γκρεμίστε»!

* Η περίπτωση  (της συγχώνευσης) του 18ου Γυμνασίου Περιστερίου αγγίζει τα όρια της εμπάθειας.

Σημεία και τέρατα του καιρού μας! Στον 21^ο αι. η μόρφωση, η γνώση απαξιώνονται με τον πιο κατάφωρο τρόπο. «Τα σκολειά… γκρεμίστε», αυτή είναι η βασική αρχή για την παιδεία στην Ελληνική Επικράτεια.

  Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες δράσεων εκ μέρους της κυβέρνησης απαξιωτικών κάθε ποιότητας ζωής, αυτή όμως τη συγκεκριμένη όψη της ζοφερής πραγματικότητας κανείς μας δε φανταζόταν πως θα τη ζήσει∙ συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων ανά την Ελλάδα επίσημα ανακοινώθηκαν πριν λίγες ημέρες στα πλαίσια της λιτότητας (;). Πολλούς από εμάς, τους εκπαιδευτικούς, το γεγονός αυτό μας αγγίζει άμεσα. Ας μας επιτραπεί να επικεντρωθούμε σ` αυτό που συμβαίνει στην εκπαιδευτική περιφέρεια της Γ΄ Αθήνας, όχι γιατί εδώ συμβαίνει κάτι περισσότερο τραγικό από τις άλλες εκπαιδευτικές περιφέρειες, απλώς εδώ ζούμε και εργαζόμαστε και γνωρίζουμε καλύτερα τα καθ` ημάς.

  Από τα 43 Γυμνάσια και Λύκεια της περιοχής μας εμπλέκονται στη διαδικασία συγχώνευσης και κατάργησης περίπου τα μισά (18). Αλήθεια ποιος σκεπτόμενος άνθρωπος, ποιος λογικός νους μπορεί να πει και να διαβεβαιώσει πως αυτή η ενέργεια είναι προς όφελος της παιδείας; Πώς μπορούν να μας πείσουν πως τα πολυάριθμα σε μαθητές σχολικά συγκροτήματα είναι παιδαγωγικά καλύτερα για τα ίδια τα παιδιά μας; Εδώ και 20 χρόνια ο ΟΣΚ χτίζει μικρά σχολεία των 10-12 τμημάτων, επειδή αυτό είναι το παιδαγωγικά ορθό και επιστημονικά τεκμηριωμένο. Πώς λοιπόν τώρα μπορούν να μας πείσουν για το αντίθετο;

  Κι αν αυτή η ενέργεια μπορεί να επιβάλλεται σε κάποιες- ελάχιστες περιπτώσεις, κατά τις οποίες το κτιριακό αποτελεί λειτουργικό πρόβλημα, πώς αυτό μπορεί να συμβαίνει στην περίπτωση του 18^ου και του 13^ου Γυμνασίου; Δυο σχολεία εύρωστα, απόλυτα ανεξάρτητα μεταξύ τους, με απόλυτα διαχωρισμένα όρια, ξεχωριστά κτίρια και αυτόνομες αυλές;

  Το πολύπαθο 18^ο Γυμνάσιο μόλις πριν δυο χρόνια απέκτησε το δικό του........

ανεξάρτητο κτίριο μετά βαΐων και κλάδων εκ μέρους της τότε κυβέρνησης, με πολλή χαρά και ικανοποίηση εκ μέρους των μαθητών του, των γονιών τους και φυσικά του εκπαιδευτικού προσωπικού του.

  Αγγίζει τα όρια της εμπάθειας αυτή η πράξη συγχώνευσης. Είναι γεγονός και κανείς μα κανείς από τον κόσμο του Περιστερίου δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως πρόκειται για ένα πραγματικό στολίδι ανάμεσα στα δημόσια σχολεία της περιφέρειάς μας, τολμούμε να πούμε ολόκληρης της Ελλάδας. Είμαστε περήφανοι που με πολλή αγάπη, πολύ μεράκι και προπαντός με την ενεργό συμμετοχή των παιδιών μας, αλλά και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων μπορέσαμε να στήσουμε ένα σχολείο, όπου οι μαθητές αισθάνονται σα στο σπίτι τους, το νιώθουν δικό τους και γι` αυτόν ακριβώς το λόγο είναι αυτοί που το προσέχουν και το προστατεύουν καθ` όλη τη διάρκεια των δυο αυτών χρόνων.

  Τελικά τι εξυπηρετεί η συγκεκριμένη συγχώνευση; Ποιοι επιβουλεύονται το νέο κτίριο του 18^ου Γυμνασίου, για το χτίσιμο του οποίου πολλά εκατομμύρια δαπανήθηκαν; Πώς θα λειτουργεί ένα σχολείο σε δυο διαφορετικά κτίρια; Μήπως το προορίζουν για πολυκατάστημα, super market, ή κάτι άλλο;

  Καλούμε όποιον θέλει, σε οποιοδήποτε πολιτικό χώρο κι αν ανήκει, άλλωστε τα θέματα της παιδείας δεν είναι δυνατόν, δεν μπορεί να χρωματίζονται πολιτικά, να επισκεφθεί το σχολείο μας, να δει, να ζήσει, να βιώσει την καθημερινότητά μας κι αν μπορεί να μας απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα. Είμαστε βέβαιοι πως τόσα κι άλλα τόσα θα έχει να πει προς επίρρωσιν των λεγομένων μας.

  Τελικά τι είδους μόρφωση θέλουμε για τα παιδιά μας; Πόσο η εκπαίδευση και η παιδεία συνιστά αυτοσκοπό μας; Δικαίως οι νέοι βάλλουν εναντίον μας όταν τους στερούμε από το στοιχειώδες και αυτονόητο αγαθό της μόρφωσης. Ποιος μπορεί να πει με το χέρι στην καρδιά πως αυτή η υπόθεση δεν τον αφορά;   

Η   Διεύθυνση   και   ο   Σύλλογος   καθηγητών

του   18^ου   Γυμνασίου Περιστερίου