Μάχη» χαρακωμάτων καθηγητών στα ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, και ΣΕΚ για τις αναθέσεις μαθημάτων

«Σε πραγματική «μάχη» εξελίξετε η παιδαγωγική διαδικασία των αναθέσεων μαθημάτων και εργαστηρίων στα ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ και ΣΕΚ σε όλη τη χώρα αρκετά χρόνια τώρα, με την έναρξη του διδακτικού έτους.

Πληροφορούμαστε ότι σε ορισμένες περιοχές (Α-Γ Αθήνα, 4^ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας Βόλου, Λάρισα, Έδεσσα, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Εύοσμος Θεσσαλονίκης, κ.λ.π.), το πρόβλημα οξύνεται ακόμα περισσότερο. Αφού  κάποιοι διευθυντές σχολείων με την ανοχή ελαχίστων προϊσταμένων Γραφείων Επαγγελματικής Εκπ/σης - ΔΔΕ, εφαρμόζουν τις σχετικές κανονιστικές πράξεις του υπουργείου με συντεχνιακές λογικές και έναν ακραίο τρόπο για να παρέχουν, όπως καταγγέλουν εκπαιδευτικοί απο τη δυτική Αθήνα «εύνοια» σε εκπαιδευτικούς του ίδιου κλάδου που ανήκουν και ίδιοι, εκμεταλλευόμενοι ακόμα και τις συγκυριακές πλειοψηφίες που διαμορφώνονται σε ορισμένους Συλλόγους διδασκόντων των ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ και ΣΕΚ, όπου είναι το θεσμοθετημένο όργανο που αναθέτει τα μαθήματα, ύστερα από εισήγηση του διευθυντή του σχολείου.

Σε αυτό το «μεθύσι» της εξουσιαστικής μανίας ορισμένων, θύματα είναι οι ίδιοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί. Ενώ η πολιτική ηγεσία του υπουργείου βρίσκεται σε μια ιδιότυπη ομηρία μιας σκληρής υπηρεσιακής συντεχνίας των γραφειοκρατών οι οποίοι όλοι αυτοί ούτε μπορούν αλλά ούτε και θέλουν να διαχειριστούν ένα τόσο εξειδικευμένο ζήτημα αφού οι αναθέσεις απαιτούν γνώσεις, και συνολική άποψη για τη ΤΕΕ, κάτι όμως που γνωρίζουν μόνο...
 οι  εκπαιδευτικοί που είναι καθημερινά στα σχολεία αλλά αυτοί δεν προτιμούνται στη στελέχωση των διαφόρων επιτροπών του Π.Ι. και του υπουργείου παιδείας!

Συγκεκριμένα στο θέμα των αναθέσεων μαθημάτων και εργαστηριακών ασκήσεων στους εκπαιδευτικούς ισχύει ένα αναχρονιστικό καθεστώς από το 1970 το οποίο ναι μεν βελτιώθηκε κάπως το 1989 αλλά διατηρεί μέχρι και σήμερα μια "φορμαλιστική" κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών που αντιστοιχούν σε μια ταξινόμηση ανάλογα της θέσης που κατέχει η ειδικότητά τους στην ιεραρχία της παραγωγής με  υποβιβασμό των δεξιοτήτων. Ακυρώνοντας ταυτόχρονα τον ρόλο και την αποστολή συνολικά της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης!Το υπουργείο παιδείας άτολμο και άβουλο στο θέμα των αναθέσεων αφού κάθε φορά που τροποποιεί τη σχετική απόφασή του οξύνει ακόμα περισσότερο τις ενδοκλαδικές αντιθέσεις. Δηλαδή ένας φαύλος κύκλος! Δικαιολογημένα οι επιστημονικές ενώσεις εκφράζουν παράπονα γι’ αυτό το «ράβε ξήλωνε…»  Ηθικός αυτουργός στο «μπάχαλο» που υπάρχει σήμερα στα σχολεία ιδιαίτερα της ΤΕΕ,  όσον αφορά τις αναθέσεις είναι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Οι εκπαιδευτικοί που μας έδωσαν αυτές τις πληροφορίες (διαβάσαμε πρόσφατα και σχετική ανακοίνωση κλαδικής ένωσης), μιλούν για άστοχες, μονομερείς και ατεκμηρίωτες εισηγήσεις του Π.Ι. προς την πολιτική ηγεσία χρόνια τώρα. Το κακό ξεκινάει από τα αναλυτικά προγράμματα που κάθε φορά οδηγούν την πολιτική ηγεσία του ΥΠδΒΜΘ όλο και περισσότερο στην περιθωριοποίηση των επαγγελματικών μαθημάτων και της εργαστηριακής εκπαίδευσης ακυρώνοντας έτσι τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει να επιτελέσει η ΤΕΕ συνολικότερα. Δείτε που έχουν οδηγηθεί οι εκπαιδευτικοί πληροφορικής να αποσπώνται από τα ΕΠΑΛ στα δημοτικά σχολεία γιατί περισσεύουν διότι ελάττωσαν τραγικά τις ώρες μας είπε καθηγητής της συγκεκριμένης ειδικότητος. Αυτό και εάν είναι επίτευγμα  του υπουργείου και του Π.Ι της εποχής Γιαννάκου!

Βέβαια γράφονται από πολλές πλευρές πολλά για τον «αμφίσημο» ρόλο το Π.Ι. ως επιστημονικό σύμβουλο του υπουργείου, ότι δηλαδή δεν έχει να επιδείξει και κάτι σπουδαίο έργο στη ΤΕΕ, ίσως λόγω και τις έλλειψης ειδικών επαγγελματικών γνώσεων των στελεχών του και του προσανατολισμού του ιδρύματος αυτού

Όλο αυτό το υπηρεσιακό οικοδόμημα (πυραμίδα) στις αναθέσεις μαθημάτων λένε οι εκπαιδευτικοί στηρίζεται στο επίπλαστο υπηρεσιακό δόγμα του «ποιος διδάσκει τι;» έναντι του πραγματικού παιδαγωγικού ερωτήματος που πρέπει να τεθεί στις σημερινές εκπαιδευτικές συνθήκες στις αναθέσεις μαθημάτων και των εργαστηρίων το οποίο είναι, όπως μας είπε εκπρόσωπος συγκεκριμένης επιστημονικής-κλαδικής ένωσης: «ποιος γνωρίζει τι;» Δεν μπορούμε να μην πάρουμε υπόψη τις τρέχουσες τεχνολογικές γνώσεις που κατέχει κάθε συνάδελφος, τις επιμορφώσεις που είναι ανάγκη να γίνουν στους εκπαιδευτικούς, την συμπληρωματική απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας και ειδίκευσης των εκπαιδευτικών, στην ίδρυση νέων ειδικοτήτων, την ίδρυση εκπαιδευτικού επιμελητηρίου, την αλλαγή του θεσμού του τεχνικού βιβλίου με σύγχρονα μέσα αποθήκευσης δεδομένων καθώς και την ριζική αλλαγή του οικοδομήματος της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευης κ.α., μας λέει το ίδιο συνδικαλιστικό στέλεχος  με πανελλαδική εμβέλεια και εμπειρία στη ΤΕΕ.

Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τα όσα μας είπε το καλοκαίρι ένας μαθητής του ΕΠΑΛ Ληξουρίου στη Κεφαλονιά (σε ιδιωτική συζήτηση) χωρίς να ξέρει την ιδιότητά μας (τα στοιχεία του τα έχουμε εμείς) ότι: «στο εργαστήριο μηχανολόγων δεν κάνουμε μάθημα γιατί οι καθηγητές δεν ξέρουν το εργαστήριο…»

Σε αυτή τη διαλυτική κατάσταση το υπουργείο, όπως είπαμε δεν κάνει στην ουσία τίποτε να αλλάξει τα πράγματα παρά μόνο συντηρεί αυτή την «ερμαφρόδιτη» κατάσταση. Το μόνο που έκανε η νέα διοίκηση του ενιαίο τομέα διοίκησης προσωπικού του υπουργείου είναι να υποβάλει με τη σειρά της (από το καλοκαίρι) ερώτημα στον νομικό σύμβολο ώστε να αποσαφηνίσει την όλη εμπλοκή!!!

 Οι τοπικές διοικήσεις β/θμιας εκπαίδευσης εκτός ότι δεν γνωρίζουν το θέμα και όπου παρεμβαίνουν δεν δίνουν λύσεις ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε μαθήματος. «Χαμένοι» όλοι μέσα σε μια γραφειοκρατία που έχει ακινητοποιήσει τα πάντα!

Ξέρουν οι καθηγητές της Λάρισας, του Βόλου, της Θεσσαλονίκης και άλλων περιοχών που μιλάμε καθημερινά πολύ καλά τι αδικίες γίνονται. Η συντακτική μας ομάδα έχει πολλά τέτοια στοιχεία και δεν θα διστάσει να πει και ονόματα, όπως η προκλητική στάση του διευθυντή του 1^ου ΣΕΚ Αγ. Αναργύρων και προέδρου κλαδικής ένωσης, όπου μαζί με τον προϊστάμενο του αντίστοιχου γραφείου Ε.Ε. της περιοχής τους, «καθαρίζουν» οι άνθρωποι για λογαριασμό του κλάδου τους και όλοι οι άλλοι εκπαιδευτικοί ας πάνε να «κόψουν» το λαιμό τους! Τώρα τι ειδικότητα παίρνουν τα παιδιά της δυτικής Αθήνας αυτό είναι άλλου Παπά ευαγγέλιο! Μήπως εδώ πρέπει και οι τοπικές ΕΛΜΕ να ασχοληθούν λίγο και με την ουσία και να αφήσουν το λιβάνισμα στη διοίκηση και τις προσωπικές φιλοδοξίες τους.

 Διερευνώντας το όλο θέμα ώστε να μην αδικήσουμε κάποια πλευρά διαπιστώσαμε ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις: κάποιοι υπεραμύνονται του πτυχίου τους και κάποιοι άλλοι τις ειδικές τεχνικές τους γνώσεις και τις εμπειρίες χωρίς να υπάρχει κάποιος θεσμικός φορέας να συνταιριάξει τα πράγματα για το καλό όλων !

Η πρόταση της ΟΛΜΕ ότι «όλοι οι κλάδοι και οι ειδικότητες των εκπαιδευτικών β/θμιας εκπαίδευσης πρέπει να έχουν αντικείμενο διδασκαλίας και ειδικότερα οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ θα πρέπει να έχουν σε 1η ανάθεση τη διδασκαλία μαθημάτων της ειδικότητάς τους, ώστε με βάση αυτά να μπορούν να διορίζονται, να έχουν μόνιμη οργανική θέση και να μπορούν να  μετατίθενται» (απόφαση 14^ου συνεδρίου ΟΛΜΕ), είναι σε θετική κατεύθυνση αλλά δεν κάνει και πολλά πράγματα το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών για να υπερασπιστεί τη θέση αυτή, μας λένε οι εργαστηριακοί καθηγητές από τους Αγ. Αναργύρους, το Αιγάλεω, τον Πειραιά και από άλλες περιοχές. Όσο για την ΟΛΤΕΕ οι εκπαιδευτικοί δεν θεωρούν ότι έχει κάποια βαρύνουσα σημασία ο λόγος της από τη στιγμή που είναι απομονωμένη στα «χαλάσματα» της οδού Αχιλλέως και ξεκομμένη από τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων της ΤΕΕ και ενώ λέει ότι τους εκπροσωπεί η ζωή έχει δείξει για το αντίθετο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων μεμονωμένων εκπαιδευτικών που δραστηριοποιούνται στο χώρο αυτό.    

Οι αιρετοί που θα ζητήσουν την ψήφο των καθηγητών στις 3 Νοεμβρίου τι έχουν να πουν;  Εν αναμονή των εξελίξεων και θα επανέρθουμε…

Επιμέλεια εκπαιδευτικοί ΤΕΕ