Κάλεσμα για τη συγκρότηση ανοικτού, ανεξάρτητου, αγωνιστικού μετωπικού ψηφοδελτίου στις εκλογές αιρετών στο ΠΥΣΔΕ

ΕΝΙΑΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

 για το ΠΥΣΔΕ Αχαΐας

Ενάντια στις αυθαιρεσίες, τα ρουσφέτια και τα Υπηρεσιακά διαφθορεία, κόντρα στη παρακμή των κομματικών αιρετών.

Υπερασπίζουμε την αξιοπρέπεια μας με τα σωματεία μας, τις  ΕΛΜΕ και αιρετούς αγωνιστές.

Αρνούμαστε τη μέγγενη του «Καλλικράτη» για τη δημιουργία σχολείων της «αγοράς», του χρέους που εξανεμίζει τα δημόσια αγαθά και δικαιώματα, κάθε μορφή αξιολόγησης-χειραγώγησης.

Στηρίζουμε την παιδαγωγική πρωτοκαθεδρία του συλλόγου διδασκόντων, την παιδαγωγική ελευθερία, τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Στηρίζουμε κάθε συνάδελφο που διώκεται πολιτικά, συνδικαλιστικά, αυταρχικά.

                                                     Αγωνιστική Συνεννόηση

Συναδέφισσες, -οι

Την Κυριακή 12/9 και την Τετάρτη 15/9 στην Αχαΐα, εν όψει της κατάθεσης ψηφοδελτίων για τις εκλογές που θα αναδείξουν τους  αιρετούς στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, συναντηθήκαμε ανένταχτοι συνάδελφοι, εκπρόσωποι από αγωνιστικές και ριζοσπαστικές συνδικαλιστικές κινήσεις. Με βάση,

α) τη νέα αρνητική πολιτική συγκυρία της τρόικας-μνημονίου,

β) τη θετική αγωνιστική εμπειρία, υπερβαίνοντας διαφορές, από την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των εκπαιδευτικών και των εργασιακών δικαιωμάτων,

γ) τη  στάση των  συλλογικών αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια και της ευρύτερης περιοχής, συμφωνήσαμε να απευθύνουμε ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής στα ψηφοδέλτιά μας σε σας, για ένα νέο συμβόλαιο, με επί πλέον αναγκαίους, συγκεκριμένους και αποδεκτούς όρους-κατευθύνσεις, ανεξάρτητα από την μέχρι τώρα πολιτική σας τοποθέτηση. Οι όροι αυτοί είναι οι εξής:

Να φύγει η τρόϊκα ΔΝΤ-ΕΕ–ΕΚΤ από τη χώρα. Δεν αναγνωρίζουμε το ληστρικό-τοκογλυφικό χρέος

Με  αφορμή την κρίση, ζούμε τη μεγαλύτερη επιχείρηση μεταφοράς πλούτου από τις τσέπες των εργαζομένων στα χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Την εργολαβία ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από κοινού με την Ε.Ε και το ΔΝΤ. Σύμμαχοί της τα παπαγαλάκια των δελτίων των 8, που συνδαυλίζουν τον κοινωνικό εμφύλιο και όχι μόνο. Φυσικά δεν γίνεται καμία αναφορά απ’ όλους αυτούς ότι  το χρέος ήδη έφτασε στο 135% του ΑΕΠ από το 115% που το παρέλαβαν για … να το μειώσουν και θα σκαρφαλώσει στο 150% το 2012. Ότι όταν αλάλαζαν για το ελληνικό δημοσιονομικό χάος, τα περιβόητα spreads ήταν στις 300 μονάδες, ενώ τώρα που … δεχόμαστε συγχαρητήρια για τα τολμηρά μέτρα, έφτασαν στις 800, δηλαδή το ελληνικό κράτος δανείζεται δυο και τρεις φορές ακριβότερα απ’ ό,τι πριν τo μνημόνιο. Ούτε φυσικά στην «ανόρθωση της οικονομίας συμμετέχουν όλοι και επωμίζονται αναλόγως τα βάρη: οι απανωτές «προίκες» στις τράπεζες έχουν ήδη φτάσει στα 78 δις από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.  

Απέναντί τους θα δημιουργηθούν οι όροι, ώστε να αντιτάξουμε την οργάνωση αποφασιστικού αγώνα διαρκείας με πανεκπαιδευτικά και πανεργατικά χαρακτηριστικά, που θα είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και όχι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά ούτε και της αδιέξοδης στράτευσης του κομματικού συνδικαλισμού. Να αγωνιστούμε  για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, για την ανατροπή  του μνημονίου και της πολιτικής της κυβέρνησης, για τη ρήξη και τη σύγκρουση με την ΕΕ, για να φύγει η τρόϊκα ΔΝΤ-ΕΕ–ΕΚΤ από τη χώρα, για τη διαγραφή του ληστρικού – τοκογλυφικού χρέους μέσα από την παύση πληρωμών του.

                              Η κυβέρνηση ακυρώνει τη δυνατότητα της  νέας γενιάς

                        να αλλάζει τη ζωή της μέσα από την παιδεία και τη μόρφωση.

Στην εκπαίδευση οι εξελίξεις που βιώνουμε, χωρίς ίχνος υπερβολής, διακυβεύουν το μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών, ειδικά των πιο φτωχών κοινωνικών στρωμάτων και των αγροτικών περιοχών. Το εκπαιδευτικό σύστημα κινδυνεύει να γυρίσει σε καταστάσεις προπολεμικές. Και ενώ η  χρηματοδότηση φτάνει στον πάτο, οι μισθοί μας μειώνονται κατά κύματα, εξαγγέλλεται το νέο λύκειο των υπερφορτωμένων ελάχιστων μαθημάτων με πιστοποίηση αλά «Καλλικράτη». Συμβολίζουν την μεταφορά όλων των κομματιών της εκπαίδευσης στους νέους δήμους (έχουν πάει ήδη παιδικοί σταθμοί, ΙΕΚ, σχολεία 2^ης ευκαιρίας), την ίδια στιγμή που οι ενισχυτικές δομές βάλλονται και καταργούνται.

Στην ίδια κατεύθυνση σπρώχνουν και οι αλλαγές στον τρόπο πρόσληψης, που μονιμοποιούν  τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την εξουθένωση αντί της μονιμότητας, την ατομική «αξιολόγηση» των νεοδιορίστων και νέων συναδέλφων, έως ότου την επιβάλλουν σε όλους. Παράλληλα ετοιμάζουν μη χωροταξικές συγχωνεύσεις σχολείων, απογύμνωση της οργανικής θέσης, τις εθελοντικές και υποχρεωτικές μετατάξεις, κλπ. Η ταξική αυτή πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας μόνο με ταξική, ενωτική και μετωπική απάντηση μπορεί να ηττηθεί, με πολλαπλή οργάνωση από τα κάτω.

                                    ΠΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΔΕ-ΚΥΣΔΕ: μηχανισμοί πελατειακών σχέσεων

Τα Υ.Σ. αντί να διεκπεραιώνουν τις υπηρεσιακές μεταβολές των καθηγητών, χρησιμοποιούνται για να παραβιάζουν δικαιώματα και να προωθούν αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Είναι πρωτοφανής η μετεξέλιξη που έχουν υποστεί. Τείνει να παγιωθεί πλέον μια κατάσταση μετατροπής τους σε μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων (βολέματα, εξυπηρετήσεις, χιλιάδες αποσπάσεις, αποσπασμένοι σε ΑΕΙ, βουλευτικά και κάθε είδους γραφεία, χιλιάδες καθηγητές χωρίς οργανική θέση, χιλιάδες σε αμειβόμενες επιτροπές χωρίς κριτήρια) που αμβλύνουν συνειδήσεις και υπονομεύουν τη συλλογική δράση.

Δεν είναι τυχαία η βιασύνη που επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις  να ελέγξουν τα Υ.Σ. με αλλαγή των μελών τους κάθε φορά που έχουμε αλλαγή κυβέρνησης (δύο φορές άλλαξε τα ΠΥΣΔΕ φέτος η κυβέρνηση). Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τις προθέσεις να συγκροτήσουν κομματικό μηχανισμό και να αξιοποιήσουν  το αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των Υ.Σ. για τον ασφυκτικό έλεγχο και τη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, καθώς και την αλλαγή της διοικητικής ιεραρχίας μέχρι το επίπεδο της σχολικής μονάδας. Αυτή τη λογική αντιμετώπισης των Υ. Σ. είχαν από θέση εξουσίας, τόσο  το κόμμα της  Ν. Δ., όσο και του ΠΑΣΟΚ.  

                                Μαχητική, ανυπότακτη και θαρραλέα παρουσία στα Y. Σ.

Αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε τη ψήφο των συναδέλφων στα πλαίσια των συλλογικών αρχών που έχουμε διατυπώσει (κατάργηση απόρρητου, δημοσιοποίηση – αποκάλυψη – αποχώρηση, διαρκής ενημέρωση, σύνδεση με την ΕΛΜΕ, εναλλαγή, ανακλητότητα). Σε μια τέτοια κατεύθυνση, οι αιρετοί, σχεδιασμένα, με τα στοιχεία που θα κοινοποιούν για τη στάση των διοικήσεων και των μελών των Υ.Σ., με τα γεγονότα που θα δημιουργούν και τις εξελίξεις που θα τροφοδοτούν, θα δίνουν τη δυνατότητα στον κλάδο και τις ΕΛΜΕ να τα αξιοποιούν, για να ενισχύουν την παρέμβαση του εκπαιδευτικού κινήματος. Μια μαχητική, ανυπότακτη και θαρραλέα παρουσία στα YΣ, στηριγμένη σε ένα εφάμιλλο εκπαιδευτικό κίνημα, μπορεί να απογυμνώσει τα YΣ από τις νομιμοποιητικές τους λειτουργίες.

Η μη αποδοχή μαζικά των Συλλόγων Διδασκόντων και των συναδέλφων της «αυτο-αξιολόγησης», διαμορφώνει προϋποθέσεις να είμαστε αποτελεσματικοί και να μην επιτρέψουμε στο Υπουργείο να εφαρμόσει κανένα βήμα στο προχώρημα της  θεσμικής αξιολόγησης.  Προτείνουμε λοιπόν  υπογράψουμε νέα συμβόλαια των καθηγητών, των Διευθυντών και των συλλόγων. Κανείς  να μην αναλάβει τον κατάπτυστο ρόλο του μέντορα. Να αλλάξουμε ακόμα με νέες διαδικασίες και τις αποφάσεις των ελάχιστων συλλόγων που δέχθηκαν την «αυτο-αξιολόγηση». Να αμυνθούμε συλλογικά σε διαδικασίες για βίαιες υποχρεωτικές «μετακινήσεις», έξω από τις περιοχές μετάθεσης ή πλήρεις αποσπάσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Να μπλοκάρουμε τις διαδικασίες και στα Υ.Σ., τα  οποία προορίζονται να κρίνουν προακτέους ή μη και υπό απόλυση ή μετάταξη συναδέλφους. 

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι αναγκασμένο να σταθεί ξεκάθαρα ιδεολογικά και πολιτικά απέναντι στην έναρξη της αξιολόγησης-χειραγώγησης, που προβλέπουν ο νέος νόμος της κυβέρνησης και οι εγκύκλιοι του ΥΠΔΒΜΘ. Η στάση μας απέναντι στην αξιολόγηση των νεοδιόριστων και νέων συναδέλφων, πρέπει να είναι τόσο ξεκάθαρη, όσο ήταν μαζικά η στάση των συναδέλφων απέναντι στην «αυτο-αξιόλογηση». Το ίδιο ξεκάθαροι οφείλουμε να είμαστε απέναντι στους φορείς της αξιολόγησης, που ορίζει ο νόμος (μέντορας, διευθυντής, σύμβουλος, κλπ). Γι’ αυτό αναστέλλουμε τη στρατηγική μας για την εκλογή των διευθυντών από τους συλλόγους διδασκόντων, έως ότου πάψουν να είναι αξιολογητές.

Την ίδια στιγμή οφείλουμε παράλληλα να δυναμώνουμε τη συλλογική ισχύ των συλλόγων διδασκόντων και τη συμμαχία τους με μέρη της εκπαιδευτικής κοινότητας που υπερασπίζονται την ενιαία και πλήρη γνώση, το δημοκρατικό και συνεργατικό σχολείο και θα αρνούνται και αντιστέκονται στο σχολείο «της αγοράς».

ΥΓ: Θα ακολουθήσει μετά την κατάθεση των ψηφοδελτίων αναλυτική διακήρυξη.

Πάτρα, 15-09-2010