Εκπαιδευτική Παρέμβαση Αχαΐας,
αυτόνομο μέλος του Δικτύου των παρεμβάσεων –Συσπειρώσεων Δ. Ε.
Να τιμωρηθεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και η αντιπολίτευση τύπου ΝΔ.
Να ηττηθούν ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στις εκλογές για το 15ο συνέδριο της ΟΛΜΕ!
Συναδέλφισσες, -οι
Δεν είμαστε μόνο εμείς οι καθηγητές που νοιώθουμε οργισμένοι. Οργισμένοι βεβαίως, αλλά και αμήχανοι. Γιατί; Γιατί δεν είμαστε οι μόνοι… Είμαστε όλοι σχεδόν οι «δημόσιοι υπάλληλοι», οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, οι απασχολήσιμοι, οι άνεργοι, μικροσυνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, πολλοί «ελεύθεροι επαγγελματίες», η νεολαία μας, οι μαθητές και τα παιδιά μας, που βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας με κομμένη την ανάσα βιώνει καθημερινά την ολοκληρωτική ανατροπή του οικογενειακού και προσωπικού του βίου. Αντιμετωπίζει την ισοπέδωση των δικαιωμάτων του, διάλυση δημόσιων αγαθών και εν γένει των κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών. Οι πολιτικές που επιβάλλονται μας οδηγούν με βίαιο τρόπο στην απόλυτη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Συνάδελφοι, -ισσες υπάρχει διέξοδος!!!
- Ζούμε όντως κοσμοϊστορικές στιγμές στο χώρο της Μεσογείου και της περιφέρειας του αγγλοσαξονικού κέντρου. Ο σύγχρονος καπιταλισμός της καταστροφής, κατ’ εξοχήν χρηματιστηριακός, λειτουργεί ενάντια στην πραγματική οικονομία, ενάντια στα δημόσια αγαθά, ενάντια στην εργασία, ενάντια στους λαούς, ενάντια σε χώρες. Οι ιμπεριαλιστικές – καπιταλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία, κλπ) προωθούν την κρίση στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ εξαπλώνεται η Κίνα. Το επίκεντρο αυτών των επιθετικών γεωπολιτικών εξελίξεων αποτελούν η Ελλάδα, η Λιβύη, η Συρία (ίσως η Κύπρος και η Τουρκία;). Ταυτόχρονα η καπιταλιστική επίθεση κορυφώνεται και στην υπόλοιπη περιφερειακή Ευρώπη, με πρώτες τις μικρές χώρες, μέσω του Ευρώ. Ας προσέξουμε το παράδειγμα της Ισλανδίας: Αρνείται να πληρώσει τα χρέη των τραπεζών με δυο απανωτά δημοψηφίσματα, εξασφαλίζοντας ήδη επιθετικά κουρέματα.
- Γι’ αυτό δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια με το «άσε πρώτα να δούμε τι θα γίνει και μετά βλέπουμε». Σήμερα κανείς δεν μπορεί να σωθεί χωρίς να παλέψει για την σωτηρία όλων. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ή οι εργαζόμενοι και η λαϊκή πλειοψηφία παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους και αναλαμβάνουν δράση, ή θα ζήσουμε καταστάσεις από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας μας. Και τη μάχη αυτή οφείλουμε να την κάνουμε σε τέσσερα επίπεδα: α) Να σπάσουμε την τρομοκρατία και την ενοχή μέσα μας ότι δήθεν τα «φάγαμε μαζί». Η μόνη (μας) ευθύνη είναι ότι τους ανεχτήκαμε και τους νομιμοποιούσαμε εκλογικά. Το τίμημα όμως γι’ αυτό το έχουμε ήδη πληρώσει, ενώ αυτοί πότε; β) Να αυτο-οργανωθούμε στα σχολεία μας (χώροι εργασίας) και στις γειτονιές μας (τοπικοί χώροι). γ) Να αλλάξουμε συσχετισμούς και στρατηγικές στο συνδικάτο μας κριτικά, ενεργητικά και συμμετοχικά (ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ) και όχι να μετατρέπουμε την οργή μας σε παθητικότητα. δ) Να δημιουργήσουμε το αναγκαίο δημοκρατικό-λαϊκό μέτωπο για να φύγει η κυβέρνηση-Τρόικα των τοκογλύφων, της υποτέλειας, της απεμπόλησης κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας.
Οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. της ΟΛΜΕ γίνονται μέσα στο παραπάνω πλαίσιο.
Το απερχόμενο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ήταν κατά κοινή ομολογία ανύπαρκτο μέσα στην καταιγίδα των εξελίξεων. Αυτό συνέβη παρότι όλες οι δυνάμεις που εκπροσωπούνται σ’ αυτό, γνώριζαν σε βάθος το σύνολο των επερχόμενων αλλαγών. Για όλα όσα βιώνουμε, γι’ αυτά που ψηφίζονται και γι’ αυτά που ετοιμάζονται: Μαζικά κλεισίματα-συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων. Ακραία αυταρχικοποίηση με διευθυντές «δικτάτορες» (με δικαίωμα περικοπής μισθού-κλιμακίου, κλπ) και με συλλόγους διδασκόντων χωρίς αρμοδιότητες (μόνο δήθεν διαβούλευση). Επερχόμενες μαζικές μετατάξεις και μετά απολύσεις στο δημόσιο χωρίς ή με άρση της μονιμότητας, κ.τ.λ..
Ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός συνεχίζει τον εκφυλισμό, αποκομμένος από τη βάση, υποταγμένος στα κόμματα, διασπασμένος σαν αυτά, κάποτε και με ξεπουλημένες ηγεσίες. Έτσι στην ΟΛΜΕ: αντί λοιπόν να δουλέψουν συστηματικά ώστε να συμβάλουν καθοριστικά, στο κτίσιμο κοινωνικών μετώπων, έκλεισαν το μέτωπο του αγώνα με αποσπασματικές απεργίες πολύ νωρίς, αφήνοντας έτσι το ΥΠΕΠΘ ανενόχλητο, ώστε να ξεθεμελιώσει ό,τι απέμεινε από το εκπαιδευτικό σύστημα. Απόδειξη αποτελεί ΚΑΙ το γεγονός ότι το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ προσανατολίστηκε σχεδιασμένα στην πραγματοποίηση επικίνδυνου εκπ. συνεδρίου στο Βόλο, όπου δοκιμάστηκαν συνεργασίες ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ με φόντο την υποταγή σε πολιτικές του ΥΠΕΠΘ. Δυστυχώς στην Α΄ ΕΛΜΕ Αχ. διαφωνήσαμε μόνο εμείς, τόσο πέρσι τον Ιούνιο, όσο και φέτος…
Είναι λοιπόν αδήριτη ανάγκη με την συμμετοχή μας στις εκλογές να αλλάξουμε τους συσχετισμούς ψηφίζοντας εκπροσώπους από τα αυτόνομα σχήματα.
****
Εκλογές 11-5-2001: Για το 15ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
Συγκρότημα Τεμπονέρα: 8.30 πμ – 7.00 μμ
Ψηφοδέλτιο Εκπ. Παρέμβασης για αντιπροσώπους της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας
Αγγελοκωστόπουλος Βαγγέλης, 10ο Γυμν. Πάτρας
Αντωνίου Νίκος, 2ο ΕΠΑΛ Πάτρας
Βλάσση Γωγώ, Γυμν. Ρίου
Δημόπουλος Βασίλης, 20ο Γυμν. Πάτρας
Ζενζεφύλης Βασίλης, 2η ΕΠΑΣ Πάτρας
Καλλιμάνη Αθηνά, 8ο Γυμν. Πάτρας
Κοντζιά Βιβή, 2ο ΕΠΑΛ Πάτρας
Κύργιου Σβετλάνα, 18ο Γυμν. Πάτρας
Κωσταράς Γιώργος, Λυκ. Λουσικών
Κωστόπουλος Γιάννης, Γυμν. Κ. Αχαΐας
Μάλφας Γιώργος, Γυμν. Σαγεΐκων – 7ο Λύκειο
Μήλιας Γιώργος, 1ο Λύκειο
Μούρτζη Βάσω, Γυμν. Κ. Αχαΐας
Μπελερή Ντίνα, 7ο Λύκειο
Μπούρδαλας Παναγιώτης, Γυμν. Χαλανδρίτσας
Ντάφλος Γιώργος, 13ο Γυμν. Πάτρας
Οικονόμου Γιώτα, 2ο Γυμν. Πάτρας
Πανούσος Βασίλης, Λύκ. Παραλίας
Παπαστεφανόπουλος Τάσος, 6ο Γυμν. Πάτρας
Σταυριανού Σοφία, 18ο Γυμν. Πάτρας
Τάσσης Γιώργος, 13ο Γυμν. Πάτρας
Τεκτωνίδου Δόμνα, 3ο Λύκ. Πάτρας
Τσουκαλάς Χρήστος, Γυμν. Δεμενίκων
Φούκα Μαρία, Γυμν. Φαρρών
Φραγκουλάκη Κατερίνα, Γυμν. Οβρυάς
Χασιώτη Ελπινίκη, 1ο Γυμν. Παραλίας
Χουσάκου Λίτσα, Γυμν. Λάππα
► Κάνε την οργή σου κριτική συμμετοχή, αυτό-οργάνωση στο σχολείο σου, συλλογική δράση για ένα σωματείο που ενώνει και αγωνίζεται, στην πορεία για ένα παλλαϊκό – δημοκρατικό μέτωπο.
► Για ένα πανεκπαιδευτικό – παλλαϊκό μέτωπο για την ανατροπή της πολιτικής διάλυσης των δημόσιων αγαθών των ΕΕ – Τρόικας – Κυβέρνησης. Ψηφίζουμε συνέδρους μέσα από το ψηφοδέλτιο της Εκπαιδευτικής Παρέμβασης.
► Για ένα δημοκρατικό - παλλαϊκό μέτωπο για την ανατροπή Κυβέρνησης -Τρόικας - ΕΕ. Δεν υπάρχουν πια υπεκφυγές. 11 Μάη όλοι στους δρόμους!
Κάτω το Μνημόνιο, το σύμφωνο για το Ευρώ, η πολιτική Κυβέρνησης/ΕΕ/ΔΝΤ
Το χρέος δεν είναι του λαού, δεν το πληρώνουμε
Ψηφίζουμε – Στηρίζουμε Εκπ. Παρέμβαση
Πάτρα 1-5-2011, http://eparemvasiax.wordpress.com /
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σε ευπρεπές επίπεδο, όπως αρμόζει στο χώρο της εκπαίδευσης. Όλα τα σχόλια θα δημοσιεύονται αρκεί να μην θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός.