Συναδέλφισσες, -οι
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σύγχρονης ιστορίας μας. Ξένη και ντόπια πλουτοκρατία επιχειρεί να μετατρέψει τους εργαζόμενους της χώρας σε δουλοπάροικους, και μάλιστα χωρίς τη χρήση της βίας των όπλων, όπως στη χιτλερική εποχή. Μετατρέπουν τη χώρα σε Λατιφούντιο, με εργαζόμενους χωρίς κανένα δικαίωμα και μόνο μέλημά τους την καθημερινή επιβίωση.
Στα καταιγιστικά μέτρα, που χτυπούν τους εργαζόμενους σε κάθε πτυχή της ύπαρξής τους, σημαντική θέση κατέχει το εκπαιδευτικό αγαθό. Συνεχείς περικοπές δικαιωμάτων – κατακτήσεων των μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών: Καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, κατάργηση της Πρόσθετης και Ενισχυτικής Διδασκαλίας, περιστολής του δικαιώματος δεύτερης ξένης γλώσσας, της αναστολής λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων, τις άγριες περικοπές λειτουργικών εξόδων, τη μείωση εισακτέων και την κατάργηση μετεγγραφών στα ΑΕΙ, τις διαγραφές φοιτητών, την εισαγωγή διδάκτρων, τον διορισμό της διοίκησης των ΑΕΙ με πλειοψηφία ξένων, τις ακραίες περικοπές μισθών, συντάξεων, ασφάλισης, περίθαλψης, κλπ.
Είναι απολύτως σίγουρο πως μια τέτοιας έκτασης επίθεση θα συνοδευτεί και γενικευτεί με γενικευμένο αυταρχισμό και με κατασταλτικά μέτρα πειθάρχησης μέσω του φόβου απέναντι σε όλους τους συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς). Λογικά λοιπόν μια τέτοια αυταρχοποίηση θα ξεκινήσει από κυβερνητικές παρεμβάσεις στη διοικητική-εκπαιδευτική πυραμίδα.
Έτσι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα της επιλογής των Διευθυντών (και Σχολικών Συμβούλων) ως βασικό σημείο ξεδιπλώματος της πολιτικής πειθάρχησης – φόβου, που θέλει να εμφυσήσει σε εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς. Έχει ήδη εξαγγελθεί πως επιδιώκουν μάνατζερ με απόλυτη εξουσία που:
α) Δεν διδάσκει υποχρεωτικά στην τάξη, ώστε να είναι απόμακρος από τους μαθητές. β) Αποφασίζει μόνος του για όλα τα παιδαγωγικά θέματα με το σύλλογο διδασκόντων απλώς να αποτελεί συμβουλευτικό του όργανο. γ) Αξιολογεί τους πάντες και τα πάντα κατά το δοκούν, επιβάλλοντας ποινές μέχρι περικοπές μισθού, όπως τα μονομελή πειθαρχικά-ποινικά όργανα δικτατορικών καθεστώτων. δ) Θα περιστέλλει τις νόμιμες άδειες. ε) Πρέπει να βρίσκει πόρους – χορηγούς για τη λειτουργία του σχολείου, να επιδιώκει «καλά» σχολικά αποτελέσματα, ώστε να προσελκύει πελάτες (μαθητές), κλπ.
Οκτώ μήνες πριν, κατά τη διάρκεια εκλογής των αιρετών μας εκπροσώπων, είχαμε έγκαιρα επισημάνει:
α) Δεν διδάσκει υποχρεωτικά στην τάξη, ώστε να είναι απόμακρος από τους μαθητές. β) Αποφασίζει μόνος του για όλα τα παιδαγωγικά θέματα με το σύλλογο διδασκόντων απλώς να αποτελεί συμβουλευτικό του όργανο. γ) Αξιολογεί τους πάντες και τα πάντα κατά το δοκούν, επιβάλλοντας ποινές μέχρι περικοπές μισθού, όπως τα μονομελή πειθαρχικά-ποινικά όργανα δικτατορικών καθεστώτων. δ) Θα περιστέλλει τις νόμιμες άδειες. ε) Πρέπει να βρίσκει πόρους – χορηγούς για τη λειτουργία του σχολείου, να επιδιώκει «καλά» σχολικά αποτελέσματα, ώστε να προσελκύει πελάτες (μαθητές), κλπ.
Οκτώ μήνες πριν, κατά τη διάρκεια εκλογής των αιρετών μας εκπροσώπων, είχαμε έγκαιρα επισημάνει:
- Πως ο αιρετος για μας δεν μπορεί να συμμετέχει ενεργά στη εξευτελιστική – από τη φύση της – διαδικασία της προφορικής συνέντευξης και ειδικά σε τέτοιο τοπίο.
- Δεν μπορεί να αξιολογεί μέσω της ατομικής του βαθμολογίας οποιονδήποτε συνάδελφο, εκτός και αν αποδεδειγμένα και τεκμηριωμένα η δράση του έχει διαταράξει την καλή επικοινωνία και αλληλοτροφοδότηση μαθητών – εκπαιδευτικών – γονέων, και έχει έτσι δια των πράξεών του ακυρώσει τον σκοπό του σχολείου.
- Είχαμε επίσης τονίσει πως για μας η επιλογή Διευθυντή (συντονιστή της σχολικής μονάδας) μπορεί να γίνει μόνο από το σύλλογο διδασκόντων, με τρόπο που όλοι μαζί μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, σε τοπίο που το χαρακτηρίζει η παιδαγωγική ελευθερία και το δημοκρατικό περιβάλλον. Όμως αυτή μας η πρόταση δεν έχει νόημα σήμερα που πρόκειται να επιλεγούν Διευθυντές με τις παραπάνω αρμοδιότητες.
Παράλληλα η διαδικασία ελέγχου των τωρινών κρίσεων από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχει προηγούμενο. Αύξησε τα μέλη των Συμβουλίων Επιλογής σε επτά από πέντε, όπου να είναι κυβερνητικά διορισμένα τα 4, χωρίς καν αυξημένα προσόντα (μοναδική προϋπόθεση ο βαθμός Α΄) και μείωσε το ρόλο των αιρετών εκπροσώπων (2/7). Άλλαξε τη διαδικασία της συνέντευξης, υιοθετώντας σύστημα πολιτικά ελεγχόμενων ερωτήσεων (μελέτη περίπτωσης) και «κλειστές» απαντήσεις που μαγνητοφωνούνται, ώστε ο φόβος-τρομοκράτηση να παραμείνει σ’ όλη τη θητεία. Απόδειξη αποτελεί και ο πολύ μικρός αριθμός αιτήσεων συμμετοχής σχεδόν σε όλη τη χώρα και μάλιστα από τον φιλοκυβερνητικό περίγυρο.
Συνάδελφοι, -ισσες είναι φανερό πως οι αιρετοί του κλάδου πρέπει να πάρουν σαφείς αποστάσεις απ’ αυτές τις επιλογές.
Εμείς ως αιρετοί, είμαστε ήδη παρόντες ελέγχοντας τη διαδικασία μοριοδοτούμενων προσόντων, θα είμαστε παρόντες και στα συμβούλια επιλογής ελέγχοντας τις διαδικασίες σε όλες τις φάσεις της, αλλά μη συμμετέχοντας ενεργά στην έτσι κι αλλιώς εξευτελιστική, από τη φύση της όπως γνωρίζουμε και από το παρελθόν, διαδικασία της συνέντευξης, προσπαθώντας να διαφυλάξουμε όσο μπορούμε την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των συναδέλφων. Με βάση το προηγούμενο σκεπτικό, συμμετέχουμε κατ’ αρχήν με ίση βαθμολόγηση όλων των υποψηφίων, αφού μόνο η άμεση συλλογική εκλογή ως συντονιστών είναι η μόνη δημοκρατική «αξιολόγηση» και φυσικά μόνο η πράξη αποδεικνύει την ικανότητα («αρχή άνδρα δείκνυσι»). Εξαίρεση για μας αποτελούν είτε οι περιπτώσεις που έχουν καταγγελθεί από συλλόγους καθηγητών, ΔΣ ΕΛΜΕ, Γενικές Συνελεύσεις, είτε αποδεδειγμένα έχουν ή εξαγγέλλουν αυταρχικές και αντισυλλογικές αντιλήψεις, που βαθμολογούμε με χαμηλή βαθμολογία.
Με αυτό τον τρόπο θέλουμε να δώσουμε μήνυμα στους νέους διευθυντές, ώστε να μη πάψουν να αντιστέκονται στον αυταρχισμό και στο αντιδημοκρατικό πλαίσιο. Επιμένουμε πως οι νόμοι δεν κρίνονται από την ψήφισή τους, αλλά κυρίως από την εφαρμογή τους. Θέλουμε αρωγούς τους νέους Διευθυντές στην προσπάθεια του δημοκρατικού κινήματός μας να καταργήσει τα αντιδημοκρατικά, σχεδόν φασιστικά, αυτά πλαίσια.
Προβάλλει όμως ως αδήριτη αναγκαιότητα η επανενεργοποίηση των συλλόγων διδασκόντων, ως τα βασικά κύτταρα σκέψης και δράσης του εκπαιδευτικού κινήματος. Μαζί με τις Γενικές Συνελεύσεις και τα ΔΣ των σωματείων (ΕΛΜΕ, ΟΛΜΕ, κλπ) σε αρραγή ενότητα με τους αγώνες των εργαζομένων, θα αντιμετωπίσουμε τη γενικευμένη λαίλαπα.
Υστερόγραφο:
1) Όπως φαίνεται από τους πίνακες «αντικειμενικών» μορίων, σχεδόν σε όλα τα ΠΥΣΔΕ, ένα μικρό ποσοστό υποψηφίων υπερβαίνει σημαντικά το μέγιστο των μορίων (15) της προφορικής συνέντευξης. Έτσι και αυτή τη φορά πολλοί έσχατοι θα γίνουν πρώτοι και πολλοί πρώτοι θα καταστούν έσχατοι.
2) Υποψήφιοι με τα ελάχιστα χρόνια εκπαιδευτικής και διδακτικής υπηρεσίας (8) λόγω πληθώρας «προσόντων» που αντιστοιχούν για τη μάχη της διδακτικής πράξης (διδασκαλίας) θα καταστούν Διευθυντές. Το φαινόμενο αυτό εάν δεν αντιμετωπιστεί, θα επιφέρει τεράστια ζητήματα συνοχής στα σχολεία.
3) Επειδή πάρα πολλοί υποψήφιοι Σχολικοί Σύμβουλοι (και άλλα παρόμοια στελέχη), που ηγούνται των «αντικειμενικών» μορίων (δεν προβλέπεται να έχουν αρχίσει συνεντεύξεις μέχρι τις 20 Αυγούστου 2011) είναι και υποψήφιοι Διευθυντές, η εντός του καλοκαιριού σχεδόν βέβαιη επιλογή τους σε θέσεις Διευθυντών θα οδηγήσει στην εξής τραγελαφική κατάσταση: Να πάρουν οι Σχολικοί Σύμβουλοι σχολεία, να παραιτηθούν τέλος του Φθινοπώρου και για τα 4 χρόνια της θητείας εκεί να είναι διευθυντές όσοι «απέτυχαν» το καλοκαίρι. Ο απόλυτος δηλ. εξευτελισμός και της όλης διαδικασίας. «Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι»….
4) Η συμμετοχή μας στην διαδικασία επιμέτρησης των αντικειμενικών μορίων έχει να κάνει μόνο με τον έλεγχο της νομιμότητας των δικαιολογητικών που κατατέθηκαν από τον κάθε υποψήφιο. Σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε με τα μοριοδοτούμενα προσόντα, το ύψος της μοριοδότησής τους και τη μεταξύ τους κατανομή. Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε.
Οι αιρετοί των Συμβουλίων Επιλογής (7 μελών ΠΥΣΔΕ)
2) Χανίων Ναξάκης Αντώνης (τακτικός) (Πρωτοβουλία-Παρέμβαση Χανίων)
08-07-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σε ευπρεπές επίπεδο, όπως αρμόζει στο χώρο της εκπαίδευσης. Όλα τα σχόλια θα δημοσιεύονται αρκεί να μην θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός.