Εκπαιδευτική Παρέμβαση Α΄ ΕΛΜΕ Αχαϊας για την εισήγηση της ΟΛΜΕ

Αχαΐας, Μέλος του Δικτύου των Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων

Κρίσιμα σημεία στην εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ

Όλοι στη Γενική Συνέλευση της Α΄ ΕΛΜΕ

Συναδέλφισσες, -οι

Μέσα σε συνθήκες ραγδαίων εξελίξεων για το λαό και τη χώρα μας, την Ευρώπη και τον αραβικό κόσμο …τελικά το ΔΣ της ΟΛΜΕ κατάφερε να εισηγηθεί στον κλάδο, έστω και με πολλές δυσκολίες και «συμβιβαστικές» συγκλίσεις. Η εισήγηση κινείται γενικά σε θετική κατεύθυνση. Γι’ αυτό και ο εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων την ψήφισε κατ’ αρχήν. Εμείς επισημαίνουμε μερικά κεντρικά (επίμαχα) σημεία τα οποία οφείλουν να αποτελέσουν και το επίκεντρο της μεγάλης σημασίας γενικής συνέλευσης της Α΄ ΕΛΜΕ την Πέμπτη 3/2 (7.00 μ.μ. στο Εργ. Κέντρο (πλ. Εθν. Αντίστασης-Όλγας).

Ι) ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ: Απουσιάζει ο ρόλος του επαχθούς και απεχθούς χρέους (τους), ο πρωτόγνωρος αποικιοκρατικός χαρακτήρας του Μνημονίου και η μη αναγνώρισή του από το λαό. Παράλληλα δεν τονίζεται ο ρόλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης που συμμετέχουν ως ΕΚΤ και Κομισιόν στην τρόικα (μαζί με το ΔΝΤ)

.

ΙΙ) ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΑΙΧΜΗΣ. Υπάρχει μια αγκύλωση στον τρόπο με τον οποίο τίθενται.

α) Μισθός: Επισημαίνουμε τη σημασία της ενσωμάτωσης των κλαδικών μας επιδομάτων που είναι από τα μικρότερα στο δημόσιο και καρπός τεράστιων

 απεργιακών αγώνων μέσω της κοινωνίας (και όχι κάτω από το τραπέζι), τη στιγμή που η κυβέρνηση εξαγγέλλει τη συρρίκνωσή τους με τρόπο που θα ευνοεί τις (υποχρεωτικές ή μη ) μετατάξεις στο «καλλικρατικό» δημόσιο.

β) «Νέο Σχολείο»: Εν όψει της επέλασης του «νέου σχολείου» δεν τονίζεται το ζήτημα της παιδαγωγικής ελευθερίας, η «αξιολόγηση» και η υποβάθμιση του συλλόγου διδασκόντων στο ετοιμαζόμενο «σχολείο της αγοράς και της αμάθειας».

γ) Εργασιακό: Δεν αναδεικνύεται η εξαγγελία αύξησης του διδακτικού ωραρίου, τη στιγμή που μεθοδεύονται μειώσεις μισθών, ελαχιστοποίηση  διορισμών και  κατάργηση της οργανικότητας.

ΙΙΙ) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ: Ενώ κατ’ αρχήν διατυπώνεται η βούληση για την ανάπτυξη πολλαπλών μορφών διεκδίκησης, υπάρχει μια αντίφαση: μεταξύ της ανάγκης πανεκπαιδευτικών αγώνων (σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης) με το «κόλλημα» μιας μέρας κοντά στην πανεργατική στις 23/2, ενώ η εμπειρία του περσινού Μάη δείχνει ότι «δεν περπατάει». Προτείνουμε να απέχει μια εβδομάδα περίπου με ένα σχεδιασμό που θα ξεκινά από την αποχή από το εξωδιδακτικό έργο και θα καταλήγει σε απεργία διαρκείας μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Να αποφασίσουμε όλοι μαζί.  Αν όχι τώρα, πότε;

Κάτω το Μνημόνιο, η τρόικα, η «χούντα».

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Παλλαϊκό κίνημα για να νικήσουμε

http://eparemvasiax.wordpress.com/, Πάτρα, 2-2-2011